Η Οστεοπαθητική είναι ένας συνδυασμός θεραπευτικών και διαγνωστικών τεχνικών που έχουν στόχο την αποκατάσταση της κινητικότητας και της βέλτιστης λειτουργίας των ανατομικών δομών ολόκληρου του οργανισμού όπως: το κρανίο, η σπονδυλική στήλη, το μυοσκελετικό και κυκλοφορικό σύστημα και τα εσωτερικά όργανα και ως συνέπεια την ενεργοποίηση μηχανισμών αυτοϊασης.
Για την ιστορία, «πατέρας» της οστεοπαθητικής θεωρείται ο Αμερικανός γιατρός Andrew Taylor Still (1828 – 1917), ο οποίος μετά από πολυετή παρατήρηση της ανθρώπινης ανατομίας και μελέτη αμέτρητων άλλων εναλλακτικών θεραπειών κατέληξε πως «η βέλτιστη λειτουργία του οργανισμού μας εξαρτάται από την παροχή νευρικής ενέργειας, αίματος και λέμφου στο σώμα και από την παροχέτευσή τους από αυτό». Θεωρώντας την σπονδυλική στήλη κέντρο των περιφερειακών παροχών αναζητούσε το πρόβλημα κάθε ασθένειας στην μετατόπιση σπονδύλων και έτσι με τη βοήθεια ήπιων παρεμβάσεων των χεριών προσπαθούσε να επαναφέρει τον σπόνδυλο. Σκοπός του ήταν να ενεργοποιηθεί έτσι ο μηχανισμός αυτό-θεραπείας του πάσχοντος.
Τι είναι η οστεοπαθητική;
Σύμφωνα με τον επίσημο ορισμό της, η οστεοπαθητική είναι ένα σύστημα εκτίμησης και θεραπείας που δίνει ιδιαίτερη σημασία στα προβλήματα δομής του σώματος και στις παθολογίες που προέρχονται από τις μηχανικές ανισορροπίες. Δεν είναι μόνο εναλλακτική αντιμετώπιση της συμβατικής ιατρικής, αλλά μία συμπληρωματική αντίληψη της υγείας που προσθέτει στον ασθενή ανεκτίμητη βοήθεια προ μιας ολοκληρωμένης δυνατότητας θεραπείας του.
Με απλά λόγια, πρόκειται για μία θεραπεία προβλημάτων υγείας με την χρήση τεχνικών «απελευθέρωσης», έτσι ώστε να απεγκλωβιστούν οι φυσιολογικοί ιστοί (μύες, σύνδεσμοι, αρθρώσεις, περιτονίες, σπλάχνα) που ασφυκτιούν και παρεμποδίζουν την καλή λειτουργία των υγρών του σώματος (αίμα, λεμφικό υγρό κλπ). Σκοπός της, λοιπόν, είναι να βελτιωθεί η ελαστικότητα και κινητικοτητα των ιστών και των αρθρώσεων
Ο οστεοπαθητικός βλέπει τον άνθρωπο ως ένα ενιαίο ολόκληρο σύστημα. Το έργο του βασίζεται στην βαθύτερη γνώση της ανατομίας και της φυσιολογίας του σώματος. Η διάγνωση και η θεραπεία πραγματοποιείται από τα χέρια του οστεοπαθητικου.Κατά τη διάρκεια της ψηλάφησης ο οστεοπαθητικός ανιχνεύει την εσωτερική ένταση των μυών,των συνδέσμων και των εσωτερικών οργάνων. Το γεγονός είναι ότι σε ένα υγιές άτομο, οι ιστοί και τα όργανα έχουν μια συγκεκριμένη δομή, πυκνότητα, σχήμα, θερμοκρασία και όταν εμφανιστεί η ασθένεια αυτά τα χαρακτηριστικά αλλάζουν. Τα χέρια του οστεοπαθητικού μπορούν να ανιχνεύσουν αυτές τις αλλαγές ακόμα και πριν από τον ιατρικό εξοπλισμό, πριν από την εμφάνιση του πόνου και άλλων σημείων φλεγμονής!
- Υπάρχουν τρεις κύριες κατευθύνσεις στην θεραπευτική προσέγγιση στην οστεοπαθητική.
- Η πρώτη Κρανιοϊερή Θεραπεία είναι μία μέθοδος θεραπείας με ήπιους χειρισμούς που εφαρμόζει ο θεραπευτής σε διάφορα σημεία του σώματος του ασθενή, ώστε να αποκαταστήσει την ισορροπία στο κρανιοϊερό σύστημα, με στόχο αποκατάσταση της σωστής θέσης και αλληλεπίδρασης των οστών του κρανίου και του ιερού και να ενεργοποιήσει την διαδικασία αυτοδιόρθωσης .
- Η δεύτερη δομική θεραπεία παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος και η αποκατάσταση της φυσιολογικής κυκλοφορίας του αίματος.
- Τρίτη Σπλαχνική Κινητοποίηση-αναφέρεται στα εσωτερικά όργανα του σώματος (σπλάχνα), όπως είναι το συκώτι, τα νεφρά, τα έντερα κ.α. Σπλαχνική Κινητοποίηση είναι μια ήπια, δια των χειρών μέθοδος θεραπείας, που ενισχύει/βοηθά τη δυνατότητα του σώματος να απεμπλακεί από περιορισμούς (π.χ. ινώδης συμφύσεις), που προκαλούν πόνο και δυσλειτουργία
Ποια προβλήματα μπορεί να θεραπεύσει;
- παθήσεις σπονδυλικής στήλης (οσφυαλγία, ισχιαλγία,αυχενικό σύνδρομο)
- διαταραχές της στάσης του σώματος, σκολίωση
- ημικρανία ,κεφαλαλγία και ζάλη
- οξύς κα χρόνιος πόνος στα γόνατα ,ώμους ,σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, κ.λπ
- συνέπειες χειρουργικών επεμβάσεων
- παθήσεις του πεπτικού διαφραγματοκήλη – γαστροοισοφαγική παλινδρόμιση (ΓΟΠ) δυσκοιλιότητα
- παθήσεις ουροποιητικού συστήματος: κυστίτιδα, υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις
- παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος: χρόνια βρογχίτιδα, ορισμένες μορφές άσθματος, κλπ
- γυναικολογικές παθήσεις: δυσμηνόρροια, ορισμένες μορφές γυναικείας υπογονιμότητας
Με ποιο τρόπο;
O οστεοπαθητικός θα πρέπει να καταρχήν να πάρει το ιστορικό του ασθενούς και να εκτιμήσει το πρόβλημα που αυτός αντιμετωπίζει μέσω της παρατήρησης και της ψηλάφησης. Πρακτικά η θεραπεία πραγματοποιείται με τα χέρια του οστεοπαθητικού, με μαλάξεις, τραβήγματα και χειρισμούς σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος του ασθενούς.
Λύνεται το πρόβλημα οριστικά;
Οριστικά είναι δύσκολο να πούμε αν θα λυθεί το πρόβλημα, γιατί χρειάζεται συντήρηση από την πλευρά του ασθενούς. Αν, για παράδειγμα, ένα άτομο αντιμετωπίζει πόνους στην πλάτη λόγω της κακής στάσης του στο γραφείο, όσο κι αν τον βοηθήσει η οστεοπαθητική το πρόβλημα δεν θα λυθεί αν το άτομο συνεχίζει να μην κάθεται σωστά και δεν κάνει μόνος του κάποιες ασκήσεις
Το υπερβολικό βάρος, η έλλειψη άσκησης και οι κακές διατροφικές συνήθειες είναι τα τρία μεγάλα «κακά» που οδηγούν τους ασθενείς στο γραφείο του.
